NOBODY expects the Spanish Inquisition!

στην ταινία των monty python "flying circus" διαδραματίζεται η εξής σκηνή:

Cardinal Ximinez : NOBODY expects the Spanish Inquisition! Our chief weapon is surprise!

...Surprise and fear...fear and surprise.... Our two weapons are fear and surprise...and ruthless efficiency.... Our three weapons are fear, and surprise, and ruthless efficiency..

κάπως έτσι λειτουργεί η "επιτροπή ανταγωνισμού" στην ελλάδα. απροειδοποίητα μπαίνουν σε επιχειρήσεις, κάποιο μένουν στην είσοδο άλλοι προχωρούν στα γραφεία και απειλούν, τσαμπουκαλεύονται (λεκτικά), ψάχνουν Η/Υ, συρτάρια, κλπ και φεύγουν με τα στοιχεία που μαζεύουν.

και όλα αυτά τα κάνουν και σε μεγάλες, σοβαρές επιχειρήσεις που μπορεί "κάποιος" να τις έχει καταγγείλει (όχι πάντα για θεμιτούς λόγους)...

αυτή είναι η ελλάδα. έτσι θα αυξηθούν οι ξένες επενδύσεις για να πάψουμε να ανταγωνιζόμαστε τη λιβύη στην προσέλκυσή τους. έτσι θα αυξηθεί το "επιχειρήν"...

γιατί αυτή η σκηνή που περιγράφω θα μπορούσε να είναι από βιβλίο της ayn rand?

ομόκεντροι κύκλοι και eurovision

με αφορμή το 'όχι' της γαλλίας, ξαναέρχεται στο προσκήνιο η σκέψη τελικά η διευρυνόμενη Ένωση να διαρθρωθεί σε ένα "σχήμα ομόκεντρων κύκλων" με τις πιο σκληροπυρηνικές χώρες (π.χ., γαλλία, αυστρία, γερμανία) σε ένα κύκλο και στον άλλο κύκλο όλες οι χώρες που κέρδισαν την eurovision. εκεί θα προεδρεύει η helena που μας έβαλε "στην καρδιά της ευρώπης"...

iPod-ixou greek style

είναι απίστευτη ιστορία όμως αληθινή και συνέβη μόλις τώρα:
έχω ένα iPod το οποίο μου κάνανε δώρο. χάλασε δυστηχώς. είναι καινούργιο και έχει εγγύηση. παίρνω τηλέφωνο την rainbow. και μου λένε τα εξής καταπληκτικά:
1. εφ'όσων δεν το αγόρασα εγώ δεν μπορώ να το πάω εγώ. πρέπει όποιος το αγόρασε να το πάει. ναι τους λέω αλλά ο αγοραστής είναι στο νοσοκομείο και δεν μπορεί. τι να κάνω;
2. να πάω στο κέντρο εξυπ. πολιτών να κάνω δήλωση ότι το εν λόγω iPod με serial number τάδε μου ανήκει! και με αυτό να το πάω στη rainbow 10-2 καθημερινές.
3. ρωτάω αν μπορεί να το πάει άλλος αντί για εμένα. η κοπέλα κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό. ΑΛΛΟΣ; δεν έχει ξαναγίνει αυτό. πρέπει εγώ αυτοπροσώπως με όλα αυτά τα χαρτιά να εμφανιστώ στη rainbow.
4. και καλά όλα αυτά της λέω, δεν θα με ρωτήσετε τι έχει το iPod μήπως υπάρχει κάποιος πιο απλός τρόπος να το διορθώσω μην χάνουμε χρόνο; μου απαντάει: εδώ κοιτάμε το hardware! εσείς να μπείτε στο site να δείτε τι άλλο πρέπει να κάνετε.

τι να πω; ειλικρινά, στο δημόσιο τα περιμένεις αλλά εδώ το κακό έχει ξεχυλίσει και πλυμμηρίσει ο ιδιωτικός τομέας... και για ένα προϊόν τόσο "μπροστά"

χωρίς σχόλιο

... ο συνασπισμός πραγματοποίησε τις προάλλες πορεία (με αρχηγό τον αλαβάνο) μέχρι τη γαλλική πρεσβεία για να διαδηλώσει υπέρ του "όχι" στο ευρωσύνταγμα...

πως ο πρόεδρος Bush σώζει ζωές

τα βλαστοκύτταρα είναι το νέο hot issue στο χώρο της ιατρικής έρευνας. τα βλαστοκύτταρα -κύτταρα από έμβρυα ημερών - μπορεί να είναι η απάντηση σε ασθένειες όπως Parkinsons και Alzheimers, ενώ επίσης με τη χρήση βλαστοκυττάρων υπάρχει ελπίδα να βρεθεί η μόνη αποτελεσματική μέθοδος για μεταμόσχευση. τις λεπτομέρειες για τα βλαστοκύτταρα μπορεί κανείς να τις βρει αλλού.
εμένα το θέμα μου είναι άλλο. προ ημερών στις ηπα, το house of representatives (ελληνικά;) νομοθέτησε υπέρ της χρηματοδότησης έρευνας για/με βλαστοκύτταρα από την κυβέρνηση των ηπα. ο πρόεδρος bush δήλωσε ότι θα ασκήσει βέτο σε αυτήν την απόφαση. ο λόγος του είναι απλός: εφ'όσον τα βλαστοκύτταρα προέρχονται από τριών ημερών έμβρυα (θα μπορούσε να είναι από πχ αμβλώσεις), αφαιρούμε ζωές. συνεπώς, βλαστοκύτταρα = δολοφονία. αφαιρώ μια ανερχόμενη ζωή. το ότι το κάνω για ιατρική έρευνα για να σώσω εκατομμύριες ζωές, το ότι γίνεται με τη χρήση 3 ημερών κυττάρων που αμφισβειτείται αν είναι "ζωή", κλπ κλπ δεν έχει σημασία. το θέμα για τον πρόεδρο είναι ηθικό. fair.
ο πρόεδρος είναι όμως συγχρόνως υπέρ (super υπέρ) της θανατικής ποινής. σε αυτήν την περίπτωση όμως, ΔΕΝ τίθεται ηθικό ζήτημα. ναι μεν αφαιρώ ζωή ΑΛΛΑ το κάνω για να σώσω ζωές. πιστεύει στην θανατική ποινή όχι επειδή ο κακοποιός το αξίζει αλλά επειδή με αυτόν τον τρόπο ένας άλλος κακοποιός θα αποτραπεί να δολοφονήσει κάποιον τρίτον. εν ολίγοις, θανατώνω τον Α ώστε ο Β να μην σκοτώσει τον Γ.
βράσε ρύζι.
ακούγεται αστείο και μπορούμε να πούμε ότι δεν με νοιάζει τι κάνει στις ηπα. αλλά με αυτή τη στάση ο πρόεδρος είναι τελικά μεγάλο εμπόδιο στην πρόοδο της ιατρικής. και αυτό μας αφορά όλους

i am therefore iPod

γιατί...η αισθητική του είναι μοναδική
γιατί...είσαι σίγουρος ότι το σχεδιάσανε για εσένα προσωπικά
γιατί...όταν ακούς τη μουσική ακούγεται αλλιώς
γιατί...αν στο κάνουν δώρο ξέρεις ότι πραγματικά σε αγαπούν
γιατί...ξέρεις ότι και η τελευταία λεπτομέρεια δεν είναι τυχαία
γιατί...σε φέρνει πιο κοντά σε αυτό που είσαι

p.s. thx :)

τι ακριβώς καταλάβαμε από την έρευνα για τη νεολαία;

μεγάλη δημοσιότητα πήρε η έρευνα που ανέλαβε το τμήμα επικοινωνίας και ΜΜΕ του παν/μίου αθηνών για λογαριασμό της γγ νέας γενίας με θέμα τη "νεολαία".
η εν λόγω έρευνα μας λέει κατ'ουσίαν ότι οι νέοι βλέπουν το μέλλον ασαφές και αβέβαιο, ότι εμπιστεύονται περισσότερο θεσμούς όπως τον πρόεδρο της δημοκρατίας, την εκκλησία (!) και την ανώτατη εκπαίδευση και λιγότερο τα κόμματα, τη δημόσια δίοικηση και τα συνδικάτα. επίσης μαθαίνουμε ότι το πιο σημαντικό που θα θέλαν να τους προσφέρει το επάγγελμά τους είναι το χρήμα και ακολουθεί η ασφάλεια. επιπλέον, βλέπουμε ότι η οικογένεια, ο έρωτας και η φιλία έχουν μεγαλύτερη αξία από τη θρησκεία, το χρήμα και τη διασκέδαση. οι νέοι σήμερα είναι πιστοί αλλά δεν πάνε εκκλησία, κλπ κλπ κλπ.

έχει μεγάλο ενδιαφέρον η ανάγνωση της έρευνας. ωστόσο, ως αποτέλεσμα, μπορούμε να το κάνουμε κάτι; μπορεί κανείς να στηριχτεί στα αποτελέσματα να πάρει αποφάσεις; δεν μπορεί όχι επειδή αμφισβητώ τα αποτελέσματα αλλά επειδή από μόνα τους δεν μου λένε τίποτα.

η έρευνα είναι μια φωτογραφία. αυτό που χρειάζομαι είναι μια ταινία. πρέπει να ξέρω συγκριτικά με το παρελθόν που βρίσκονται οι νέοι σήμερα. τι προσδοκούσαν πέρυσι, πρόπερυσι, πριν 5 χρόνια και τι σήμερα; τι εμπιστεύονται σήμερα και τι παλαιότερα; μόνο τότε θα ξέρω πραγματικά τι συμβαίνει με τη νεολαία. μόνο τότε θα ξέρω ποιες είναι οι τάσεις για να μπορέσω να τις επηρεάσω. διαφορετικά one guess is as good as another.

απ'όσο ξέρω, διαχρονικές κοινωνικές έρευνες δεν υπάρχουν. δεν υπάρχει συστηματική μελέτη των μεταβολών στην ελληνική κοινωνία ούτε σε συνολικό επίπεδο ούτε για τους νέους. και αν υπάρχουν, δεν είναι διαθέσιμες και δεν χρησιμοποιούνται από φορείς, πολιτικούς κλπ στο σχεδιασμό δράσεων. αλλά μετά θα μου πεις, ποιος σχεδιάζει μακροχρόνια στην ελλάδα για να τον νοιάζει και τι γίνεται διαχρονικά;

they talk the talk but they wok the dog

άμα είσαι σκύλος στην κίνα είσαι πολύ άτυχος. η κίνα είναι μια χώρα με 1.3 δις κατοίκους και η πλειοψηφία εξ αυτών δεν έχει κανένα πρόβλημα να σε φάει. ο σκύλος θεωρείται λιχουδιά. και ενώ σε άλλες χώρες της ασίας έχει απαγορευτεί, στην κίνα η σφαγή σκύλων φαίνεται να ανθεί και να βιομηχανοποιείται όλο και πιο πολύ... το κρέας το βρίσκεις ακόμα και στα σούπερ μάρκετ, αεροσταγώς συσκευμεσμένο. υπολογίζεται ότι 10 με 20 εκατ. σκυλιά δολοφονούνται ετησίως στην κίνα, συχνά με απάνθρωπο και οδυνηρό τρόπο. ενώ και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες μεγαλώνουν είναι εξίσου απαράδεκτες.

αλλά δεν σταματάει η ιστορία εκεί. έχουν αρχίσει από την κίνα να προμηθεύουν τον πολιτσμένο δυτικό κόσμο με γούνες σκυλιών που χρησιμοποιούνται για να στολίσουν ρούχα ή αξεσουάρ.

κάποιοι τα μεγαλώνουν ακόμα και σε χώρους ψυγεία για να είναι η γούνα τους πιο πλούσια. άλλοι τα γδέρνουν ζωντανά.

καλό είναι να ξέρουμε ότι όλα όσα αγοράζουμε με μαλακιά γουνίτσα made in china μπορεί και να είναι made with man's best friend...

Συνδικάτο ή Συνδικάτω;

ακούω σήμερα το πρωί στο ραδιόφωνα ότι ο ΟΟΣΑ προειδοποεί ότι η ελληνική οικονομία κινδυνεύει με ανάπτυξη κάτω του 3% και συνεπώς απαιτούνται διαρθρωτικές αλλαγές. στη συνέχεια, ενημερώνομαι ότι τα συνδικάτα είναι κατά των διαρθρωτικών αλλαγών που συζητιούνται και (φυσικά) θα τις πολεμήσει (βλ. απεργίες, διαδηλώσεις, κλπ). και βάζω το απλοϊκό μου μυαλό να σκεφτεί: ok, δεν είναι μόνο τα συνδικάτα που ευθύνονται για το χάλι της ελληνικής οικονομίας. ναι, δεν ευθύνονται μόνο τα συνδικάτα για τη χθεσινή είδηση στη Guardian ότι η ελλάδα βρίσκεται στην πολύ δυσάρεστη θέση να ανταγωνίζεται τη...Λιβύη στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων. ναι, δεν ευθύνονται μόνο τα συνδικάτα, αλλά φέρουν ευθύνη. φέρουν ευθύνη γιατί είναι κοντόφθαλμα, γιατί είναι destructive παρά constructive, γιατί στην πραγματικότητα δεν προστατεύουν τους εργαζομένους αλλά τους φέρνουν σε χειρότερη θέση καταστρέφοντας το λόγο για τον οποίο υπάρχουν: γιατί υπάρχει εργασία για να είναι εργαζομενοι. με τη σημερινή ανταγωνιστική κατάσταση που επικρατεί παγκοσμίως πως θα συνεχίσουν να υπάρχουν οι "ελληνικές" επιχερήσεις που δίνουν δουλειά σε αυτούς τους ανθρώπους αν καταστρέψουμε και άλλο την οικονομία μας; που θα πάει όλο αυτό το πράγμα; αναρωτιέται ο κύριος Πολυζωγόπουλος και η παρέα του ή μήπως απλά σκέφτονται αν συνεχίσουν έτσι θα βγούνε όλοι βουλευτές;

it's so expensive to be rich

εργάζομαι στην ελλάδα. πληρώνομαι στην ελλάδα. όλα δηλωμένα. και πληρώνω φόρους. πληρώνω πολλούς φόρους. συνεπώς, περιμένω με τα λεφτά που δίνω, κάτι να πάρω. να όμως που από περιέργεια ρώτησα στο δημόσιο παιδικό σταθμό της περιοχής μου πως μπορεί κανείς να φέρει τα παιδιά του. απλά: είναι με λίστα προτεραιότητας, όσο πιο λίγα βγάζεις, τόσο πιο ψηλά στη λίστα είσαι. οπότε, θα είμουν εκτός λίστας. αυτό θα σήμαινε ιδιωτικό το οποίο δεν απαλλάσσεται φορολογικά. και σκέφτομαι: does this make any sense? δηλαδή, βγάζω λεφτά τα οποία δίνω σε άλλους και στα οποία δεν έχω δικαίωμα. που ζω; μήπως τελικά τις εκλογές τις έχει κερδίσει άλλος; στη συνέχεια, βλέπω τα δημόσια σχολεία. χωρίς πράσινο, όλο τσιμέντο, άθλια κτίρια, απεργίες, βρώμικες τουαλέτες, εκτός ελέγχου. και δεν θάθελα ποτέ τα παιδιά μου να πάνε σε τέτοιο σχολείο. συνεπώς, ιδιωτικό. δηλαδή, πλήρωνε να υπάρχει το ένα, πλήρωνε και το άλλο. δεν δέχομαι σε καμία περίπτωση ότι έχω επιλογή. δεν μπορείς να μου δίνεις κάτι σκάρτο και να μου λες ότι και αυτό "παίζει" ως επιλογή. δεν έχω επιλογή. συνεπώς, θα πληρώνω. θα πληρώνω τους δασκάλους στο σκάρτο, θα τους πληρώνω και στο "καλό". τουλάχιστον μπορώ να είμαι περήφανη ότι συμβάλλω στη μείωση της ανεργίας...

My "worst" one (and not my "number" one)

apo to in.gr:
"Αυτό που χρόνια τώρα ονειρευόμασταν έγινε πραγματικότητα: Την πρώτη θέση στον 50ό διαγωνισμό της Eurovision, στο Κίεβο της Ουκρανίας, κατέκτησε η χώρα μας με την Έλενα Παπαρίζου και το My Number One του Χρήστου Δάντη και της Ναταλίας Γερμανού.

Το My Number One κατέκτησε την κορυφή του ευρωπαϊκού διαγωνισμού τραγουδιού, αποσπώντας συνολικά 230 βαθμούς. Η πρωτιά αυτή φέρνει τη διοργάνωση τού 2006 στην Αθήνα.

«Δείξαμε το σύγχρονο πρόσωπο της Ελλάδας. Αυτό το πρόσωπο το αγαπούν όλοι. Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας» δήλωσε συγκινημένη η μεγάλη νικήτρια."

Το διαβάζω αυτό και τρελλαίνομαι. Τρελλαίνομε που "χρόνια τώρα ονειρευόμασταν" να κατακτήσουμε την πρώτη στην Eurovision...και έτσι η Ευρώπη είναι το σπίτι μας. Μα είναι ποτέ δυνατόν; Είναι ποτέ δυνατόν να πιστεύουμε ότι μέσω αυτού του άθλιο διαγωνισμού "δείξαμε το σύγχρονο πρόσωπο της Ελλάδας"; Η κατάσταση της χώρας αυτής είναι hopeless.
Γιατί μόνο εμείς τα πιστεύουμε αυτά. Αμφιβάλλω αν ένας πολιτικός (σοβαρός ή μη) ή επιχειρηματίας της Ευρώπης θα αλλάξει τη γνώμη του για την Ελλάδα λόγω της Helena. Και αν την αλλάξει, θα είναι προς το χειρότερο...