Συνδικάτο ή Συνδικάτω;

ακούω σήμερα το πρωί στο ραδιόφωνα ότι ο ΟΟΣΑ προειδοποεί ότι η ελληνική οικονομία κινδυνεύει με ανάπτυξη κάτω του 3% και συνεπώς απαιτούνται διαρθρωτικές αλλαγές. στη συνέχεια, ενημερώνομαι ότι τα συνδικάτα είναι κατά των διαρθρωτικών αλλαγών που συζητιούνται και (φυσικά) θα τις πολεμήσει (βλ. απεργίες, διαδηλώσεις, κλπ). και βάζω το απλοϊκό μου μυαλό να σκεφτεί: ok, δεν είναι μόνο τα συνδικάτα που ευθύνονται για το χάλι της ελληνικής οικονομίας. ναι, δεν ευθύνονται μόνο τα συνδικάτα για τη χθεσινή είδηση στη Guardian ότι η ελλάδα βρίσκεται στην πολύ δυσάρεστη θέση να ανταγωνίζεται τη...Λιβύη στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων. ναι, δεν ευθύνονται μόνο τα συνδικάτα, αλλά φέρουν ευθύνη. φέρουν ευθύνη γιατί είναι κοντόφθαλμα, γιατί είναι destructive παρά constructive, γιατί στην πραγματικότητα δεν προστατεύουν τους εργαζομένους αλλά τους φέρνουν σε χειρότερη θέση καταστρέφοντας το λόγο για τον οποίο υπάρχουν: γιατί υπάρχει εργασία για να είναι εργαζομενοι. με τη σημερινή ανταγωνιστική κατάσταση που επικρατεί παγκοσμίως πως θα συνεχίσουν να υπάρχουν οι "ελληνικές" επιχερήσεις που δίνουν δουλειά σε αυτούς τους ανθρώπους αν καταστρέψουμε και άλλο την οικονομία μας; που θα πάει όλο αυτό το πράγμα; αναρωτιέται ο κύριος Πολυζωγόπουλος και η παρέα του ή μήπως απλά σκέφτονται αν συνεχίσουν έτσι θα βγούνε όλοι βουλευτές;