πες μου την εταιρία σου να σου πω ποιος είσαι...
μέσα σ'όλα που δεν καταλαβαίνω στην ελλάδα, είναι και οι επωνυμίες επιχειρήσεων οι οποίες συχνά είναι και το επώνυμο του ιδρυτή/ιδιοκτήτη. τόσο πια ανάγκη να προβάλουν τους εαυτούς τους? απ'τον καμμένο, στο βλαμμένο, στο χαϊδεμένο και στον κουρεμένο just to name a few. έχουμε βέβαια και τον μούντριχα. απ'όλες τις επιχειρήσεις με "επώνυμο" το μεγαλύτερο ερωτηματικό για μένα είναι: who would ever trust a security company called karakitsos?
posted by pinky and the brain @ 10:19 AM
5 Comments:
"who would ever trust a security company called karakitsos?"
Ακριβώς την ίδια σκέψη έκανα όταν πρωτοείδα διαφήμιση της συγκεκριμένης εταιρείας!
χεχε σωστη
γιατι κατι σκουπιδοτενεκεδες της εταιρειας "Τενεκετζιαν"? (χωρις πλακα)
κοιτα οι επιχειρησεις στην Ελλαδα ειναι στο επιπεδο των ΗΠΑ πριν 70 χρονια (εχεις προσεξει οτι στα βιβλια της Ρανντ οι επιχειρησεις ανηκουν σε προσωπα?). Πρωτη, δευτερη, αντε τριτη γενια μετα τον πρωτο ιδιοκτητη το ονομα τεινει να ειναι το επωνυμο του ιδιοκτητη (Φορντ, Τζ.Π.Μοργκαν, Σαλομον-Σμιθ κτλ κτλ)
έχεις δίκιο sg. πριν 70 χρόνια οι περισσότερες εταιρίες ιδρύθηκαν με το όνομα του ιδιοκτήτη όχι μόνο στις ηπα αλλά και παντού. στη συνέχεια όμως οι νέες επιχειρήσεις άρχισαν να έχουν δικά τους ονόματα καθώς οι κοινωνίες και οι αγορές εξελίχτηκαν. δυστηχώς, δεν ζούμε πριν 70 χρόνια, ζούμε στο σήμερα και βλέπεις ότι ακόμα και σχετικά νέες επιχειρήσεις συνεχίζουν στην ελλάδα να ονομάζονται "γ. παπάρας α.ε.". εν ολίγοις, ο κόσμος προόδευσε, ο έλληνας δεν ξεκόλλησε.
το άλλο είναι ότι οι επιχειρήσεις στις ηπα που ξεκίνησαν πριν 70 χρόνια και υπάρχουν σήμερα είναι κολοσσοί και κανείς δεν συνδέει το όνομα με τον "ιδιοκτήτη" ο οποίος δεν είναι καν ο ίδιος πια. στην ελλάδα, οι μεγάλες επιχειρήσεις, στην πλειοψηφία τους, έχουν ονομασίες άλλες, τύπου δέλτα, φάγε, chipita, 3ε, alpha bank, αλουμίνιο της ελλάδος, κλπ κλπ. οι πιο μικρές "ονοματοκρατούνται" το οποίο σηματοδοτεί κάτι
πολύ πετυχημένη η παρατήρησή σου pinky & the brain.
Αλλά τι να περιμένεις σε μία χώρα όπου όλοι θέλουν ('εξαπανέκαθεν' που λέγανε και κάτι θείες) και καλά να φτιάξουν τη δικιά τους επιχείρηση, εννοείται χωρίς να ξέρουν τι θα κάνει-παράγει αυτή και πώς θα το κάνει. Να μην έχω κανένα στο κεφάλι μου σου λέει ο άλλος και να φαίνομαι. Τώρα για το αν έχω κάτι να πουλήσω θα ρωτήσω το μπάμπη που είναι χωμένος σε κάτι προγράμματα χρηματοδότησης και θα την βρούμε την άκρη...
"θα ρωτήσω το μπάμπη που είναι χωμένος σε κάτι προγράμματα χρηματοδότησης και θα την βρούμε την άκρη..." τώρα με πας σε άλλο ελληνικό φαινόμενο που μου έχει κάνει εντύπωση: όλοι έχουν έναν φίλο/μπατζανάκη (or whatever that word is)/ξάδελφο που ξέρει κάποιον που του είπε σίγουρα ότι μπλα μπλα μπλα
Post a Comment
<< Home