αλαβάνος ή αλαντάλον?

αναφερόμενος στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις ο πρόεδρος του συν εκτίμησε ότι "οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η επιδείνωση των όρων αμοιβής των εργαζομένων έχουν ως αποτέλεσμα να πλήττονται ταυτόχρονα το βρέφος ή το νήπιο, το οποίο χρειάζεται τη μητέρα και τον πατέρα του τα πρώτα χρόνια μέσα το σπίτι, να πλήττονται τα νέα ζευγάρια, τα οποία με τις συνθήκες ανεργίας και των σκληρών σχέσεων εργασίας δεν μπορούν να προχωρήσουν στη δημιουργία οικογένειας."

ενώ όταν το δημόσιο έλλειμα θα έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα που θα μας βγάλουν απ'την ονε με όλες τις επιπτώσεις που αυτό σημαίνει, όταν το ασφαλιστικό θα εκραγεί δημιουργόντας μείζονα δημοσιονομική κρίση, όταν δεν θα υπάρχουν νέες θέσεις εργασίας και η ανεργία θα φτάσει στα ύψη, η μαμά και ο μπαμπάς θα είναι όλη μέρα στο σπίτι να μεγαλώνουν τα (πολλά) παιδιά τους (μαζί με τη γιαγιά και τον παππού) και τα νέα ζευγάρια απ'την ευμάρια θα σπεύδουν να δημιουργούν οικογένειες (πάλι με πολλά παιδία) για να ζούνε όλοι στον παράδεισο που οραματίζεται ο καλός κύριος αλαβάνος.

κανείς δεν θέλει "μέτρα", κανείς δεν θέλει να ζούμε χειρότερα, κανείς δεν θέλει να κοπούν μισθοί - αλλά άλλο δεν θέλω και άλλο δεν γίνεται αλλιώς. η ελληνική οικονομία τόσα χρόνια ήταν πλασματική. η πραγματικότητα δεν είναι